عندما لا تجد من ينتظر عودتك ؛ إستمر بالغياب !

ﯾﺎﺩﻣﻮﻥ ﺑﺎﺷﻪ:
ﻋﺸﻖ ﺭﻭ ﻣﻴﺸﻪ،ﻫﻢ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﺎﻱ ﺧﺴﺘﻪ ﭘﺪﺭ ﺩﻳﺪ....
ﻫﻢ ﺗﻮﻱ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻣﺎﺩﺭ...
ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﺎﯼ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻳﻪ ﻏﺮﻳﺒﻪ

به سلامتی اونی که بی کسه ولی ناکس نیست
به سلامتي همه خوبا كه سخت مشغول شطرنج زندگي اند و نمي دونن مامات رفاقتشون هستيم
به سلامتی اونی که باخت تا رفیقش برنده باشه
به سلامتی بچه های قدیم كه با ذغال واسه ی خودشون سبیل می ذاشتن تا شبیه باباهاشون بشن
نه بچه های الان كه ابروهاشون رو بر می دارن تا شبیه مادراشون بشن.
به سلامتی دریا !
که ماهی گندیده‌هاشو دور نمی‌ریزه
گل آفتابگردان را گفتند: چراشب ها سرت را پایین می اندازی؟ گفت :ستاره چشمک می زند،
نمی خواهم به خورشید خیانت کنم ..........
به سلامتی همه اونایی که مثل گل آفتابگردان هستند .
به سلامتی آسمون که با اون همه ستاره اش یهذره ادعا نداره
ولی یه سرهنگ با سه تا ستاره اش دهن عالم و آدمو ........................ کرده(ببخشين)
و به سلامتی میخی که هرچی توسرش زدن خم نشد.
وبه سلامتی اونا که بار دوستی رو کشیدند و نرنجید

د
به سلامتی همه اونایی که دوسشون داریم و نمی‌دونن، دوسمون داشتن نمی دونستیم.
به سلامتی درخت!
نه به خاطرِ میوش، به خاطرِ سایش.
به سلامتی دیوار!
نه به خاطرِ بلندیش، واسه این‌که هیچ‌وقت پشتِ آدم روخالی نمی‌کنه.
به سلامتی دریا!
نه به خاطرِ بزرگیش، واسه یک‌رنگیش.
به سلامتی سایه!
که هیچ‌وقت آدم رو تنها نمی‌ذاره.
به سلامتی پرچم ایران!
که سه‌رنگه، تخم‌مرغ! که دورنگه، رفیق! که یه‌رنگه.
به سلامتی همه اونایی که دوسشون داریم و نمی‌دونن، دوسمون دارن و نمی‌دونیم.
به سلامتی نهنگ!
که گنده‌لات دریاست.
به سلامتی زنجیر!
نه به خاطر این‌که درازه، به خاطر این‌که به هم پیوستنش.
به سلامتی خیار!
نه به خاطر «خ»ش، فقط به خاطر «یار»ش.
به سلامتی شلغم!
نه به خاطر (شل)ش، به خاطر(غم)ش.
به سلامتی کرم خاکی!
نه به خاطر کرم‌بودنش،به خاطر خاکی‌بودنش
به سلامتی پل عابر پیاده!
که هم مردا از روش رد می‌شن هم نامردا !
به سلامتی برف!
که هم روش سفیده هم توش.
به سلامتی رودخونه!
که اون‌جا سنگای بزرگ هوای سنگای کوچیکو دارن.
می‌خوریم به سلامتی گاو!
که نمی‌گه من، می‌گه ما.
به سلامتی دریا!
که ماهی گندیده‌هاشو دور نمی‌ریزه.
می‌خوریم به سلامتی اون که همیشه راستشو می‌گه.
به سلامتی سنگ بزرگ دریا!که سنگای دیگه رو می‌گیره دورش.
به سلامتی بیل!
که هرچه ‌قدر بره تو خاک، بازم برّاق‌تر می‌شه.
به سلامتی دریا!
که قربونیاشو پس می‌آره.
به سلامتی تابلوی ورود ممنوع!
که یه ‌تنه یه اتوبان و حریفه********